Ανοίγοντας....

Πίνοντας, αγαπόντας και σωπαίνοντας

έτσι περνάνε οι μέρες, οι εποχές και ο καιρός…

Και κάθε βουτιά πονάει πιο πολύ πια…

Βαραίνοντας, μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας
Απομακρύνομαι και επανέρχομαι
ανοίγομαι και κλείνομαι
στην ατέρμονη αυτή κυκλική εναλλαγή…

Όχι πως δεν αφήνομαι,
ίσως ξεκουράζομαι...

Όλα με διαπερνούν, όλα με σημαδεύουν
Όλα με συγκινούν και με ταράζουν

Ανησυχώντας, αγωνιώντας και παλεύοντας
Μονολογώντας…

Οι λέξεις δεν φτάνουνε
Οι μέρες δεν φτάνουνε
και κάθε νύχτα αφήνει τα σημάδια της...

Αντικρίζοντας τα δειλινά
τα σημάδια πληθαίνουν

Τρέχοντας με τον χρόνο και τον ήχο
Παίζοντας με τον πόνο και τον ήλιο
Ζώντας…

Μαζεύω τις έγνοιες που μου θύμισαν
πως τα λόγια γίνονται "έννοιες"

Καταθέτοντας με τόκο ακριβό στον χρόνο, λέξεις, σκέψεις και στιγμές…

Όλα είναι εδώ ξανά,
Κι εγώ δεν ήθελα να είμαι πουθενά αλλού
παρά μόνο εδώ…

Ανοίγοντας την πόρτα
στο άνθισμα της νέας εποχής
φτιάχνοντας με όλα αυτά στεφάνι υποδοχής

Καλωσορίζοντας...