Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

θυμάσαι;




Παλιά ήθελα να σε παντρευτώ
μέσα στα γένια σου να χαθώ...

Άκουγα τόση μουσική κοντά σου
που οι μελωδίες μείναν μέσα μου
να μου κρατάνε συντροφιά
τώρα που μεγαλώσαμε...

-σε βλέπω ακόμα μέσα στις μουσικές του μυαλού μου
να χορεύεις -να υποτάσεις τον ρυθμό-
και ο χρόνος παγώνει...

θυμάμαι ήθελα τόσο να σου μοιάσω...

Τρελαινόμουν να γυρίζεις σπίτι με χέρια γεμάτα δώρα
πάντα κάτι μου έφερες
ξέρεις πόσο σε περίμενα;...

-όταν αργούσες σου έγραφα γράμματα να γυρίσεις γρήγορα-

Είχες ζεστή, βαθιά φωνή και αγκαλιά
μα δεν σε χόρταινα ποτέ
όμως το λίγο μου έφτανε μαζί σου
ήταν τόσο πολύ τελικά...
και όταν έφευγες μου έλεγες
"κάνε υπομονή, θα ξανά ’ρθω"

κι όλο φοβόμουν μήπως δεν γυρίσεις
...ευτυχώς δεν έφυγες ποτέ

Ρωτούσα συνέχεια...
κι εσύ μου απαντούσες πάντα
-ακούραστος δάσκαλος-
ήμουν τόσο περίεργη για τα πάντα
ακόμα είμαι..
μα είχες τόση υπομονή μαζί μου
ακόμα έχεις…

έμαθα τον κόσμο μέσα από τις ιστορίες σου
μέσα από τις περιγραφές σου
- ήξερες τα πάντα-
πόσο σοφός μου φαινόσουν...
ακόμα μου φαίνεσαι

Αν αγαπώ τις τέχνες και σε σένα το οφείλω
στον σπόρο της μουσικής που μου φύτεψες
και χρόνια είμαι εραστής της
και μέσα από την μουσική ήρθαν κι άλλα
…γέμισα...

Σ' αγαπώ γι αυτό που είσαι
γι΄αυτό που δεν μπορείς να δεις στα μάτια μου

σ' αγαπώ γιατί τα χέρια σου φτιάχνουν ό,τι μου χαλάει

σ' αγαπώ γιατί ο έρωτάς μου για σένα με κρατάει μακριά από κακοτοπιές

σ' αγαπώ για το πάθος, την δύναμη, και την αυθεντικότητα σου

σ' αγαπώ γιατί ένα κομμάτι μου δεν θέλει να σε αποχωριστεί ποτέ

σ' αγαπώ γιατί αγγίζεις την ποιο ευαίσθητη χορδή μου

σ' αγαπώ γιατί είσαι το πρότυπό μου

…τα κεφαλαία μου γράμματα


Χρόνια πολλά πατέρα


17 σχόλια:

pandiony είπε...

να τον χαίρεσαι.
είναι πολύ όμορφο..

Βασίλης είπε...

Νομίζω πως θα είναι πολύ χαρούμενος
Ιδιαίτερα σήμερα
Και πολύ συγκινημένος
Με μια τέτοια υπέροχη Κόρη,…

Να ξέρεις ότι
Η ελευθερία σου
είναι το μέτρο της ευτυχίας του,…

Να τον Χαίρεσαι
Χρόνια του Πολλά και Όμορφα

Και κάθε τέτοια μέρα
που θα μετρά το μπόι του
Να τον βρίσκει η Χαρά
ακόμα Ψηλότερα

Φιλιά
Καλώς Ήρθες!!!

MUSIC THROUGH THE YEARS είπε...

Γειά σου.Νομίζω οτι πρέπει να είσαι εδώ.Φοβερές φωτό.Είσαι τυχερή.Οπως σού είχα πεί οταν θα πήγαινες ΙNDIA θα σου αφιέρωνα κατι.Είναι στο BLOG.
Γιά σένα.Νά είσι καλά να μάς πηγαίνεις σε τόπους με χρώματα και αρώματα.
Χρήστος.

Ανώνυμος είπε...

Μυρσίνη μου
Χρόνια του πολλά, να τον χαίρεσαι κι αυτός να χαίρεται που έχει μια τόσο σπουδαία κόρη και τόσο αθεράπευτα καιατελείωτα "ερωτευμένη" μαζί του,
όπως συμβαίνει συνήθως με όλες τις κόρες και τους πατεράδες.
Και εγώ είχα μια ιδιαίτερη αδυναμία στον πατέρα μου, που ήταν πολύ -πολύ σπουδαίος άνθρωπος, με την ουσιαστική,την απόλυτη σημασία αυτής της λέξης.Όμως τον έχασα σχετικά νωρίς και δεν τον χόρτασα,γιατί η ζωή(διορισμός,οικογένεια κ.λ.π.)με κράτησαν μακριά του.Όμως πάντα θυμάμαι τα απλά σοφά του λόγια,
όταν καμιά φορά λιγοψυχώ και βλέπω τα πράγματα σαν "νύχτα": ότι στη ζωή όλα διορθώνονται,εκτός από το θάνατο.
Ευτυχώς ο Βσίλης μοιάζει σε πολλά με το μπαμπά μου κι έτσι η απώλεια έχει μετριαστεί.
Γι'αυτό κι εσύ , κάθε στιγμή που περνάς με τον αγαπημένο σου πατέρα,
να τη ζεις όσο πιο βαθιά μπορείς και σου εύχομαι αυτές οι στιγμές να είναι όπως τις θέλεις.
...................................
Σ'ευχαριστώ και για τις ευχές σου και για τις φωτογραφίες από την Ινδία.Ελπίζω κάποια στιγμή να πείσουμε και το Βασίλη και να πάμε.
Έχουμε πάει σε πολύ ωραία μέρη(Αίγυπτο, Κούβα, Κίνα κ.λ.π).Θα δείξει.
Σε φιλώ
Καλό βράδυ
...................................
Η Λουκία της δίκοπης ζωής
Alma Libre

Sofia είπε...

Κάθε μέρα μπαίνω στο Blog σου και περιμένω πώς κ πώς να ανοίξει η σελίδα κ να έχεις αναρτήσει κάτι καινούργιο...
το σημερινό με τον μπαμπά σου με συνεπήρε τόσο όσο τα λόγια ψυχής του "Donkey"...

Κάθε φορά σε θαυμάζω ακόμα πιο πολύ για το πόσο τολμάς με τα ταξίδια που κάνεις κ με τα λόγια που γράφεις μέσα σε τούτες τις σελίδες.

Χρόνια πολλά και καλά στον μπαμπά σου κ πολλά γλυκά φιλιά σε σένα!

Ανώνυμος είπε...

Η αγαπημένη μου νόνα,
η σοφή, μάγισσα νόνα μου,
έλεγε κάτι πολύ όμορφο και πολύ αληθινό.
Κοίτα, έλεγε, τους καρπούς ενός δέντρου.
Μαρτυρούν πάντα την ποιότητα της ρίζας του.
Όμορφοι καρποί, γεροί,
μαθημένοι να ψάχνουν ύψη και ήλιους στις αβύσσους του κόσμου.
Μαρτυρούν ρίζες βαθιές,
καλά αγκυστρωμένες στους μεγάλους
αμπελώνες της αγάπης.
Μπόλι η αγάπη, Μυρσινάκι μου,
θεριεύει δέντρα,
για να 'χει κι αύριο ανάσα ο κόσμος.
Ξεχωριστά παιδιά, πανάξιου πατέρα.
Τυχερή μάνα που αξιώθηκε τέτοια οικογένεια.
Σίγουρα άλλη μια βαθιά ρίζα
στους αμπελώνες της αγάπης.
Να χαίρεστε ο ένας τον άλλο
κι όλοι μαζί, τη ζωή που ονειρευτήκατε.
Καλό ξημέρωμα κοριτσάκι.
Sταυρούλα.

Ανώνυμος είπε...

σε ευχαριστώ pandiony.
όπως βλέπεις τον χαίρομαι σαν μικρό παιδί!!

Ανώνυμος είπε...

Βασίλη μου,
καλώς σας βρίσκω πάλι!! χαίρομαι να γυρνώ και να βρίσκω την συντροφιά σας. Μετριάζεται η μελαγχολία της επιστροφής.
φαντάζομαι πως θα είναι χαρούμενος και συγκινημένος ο πατέρας. άλλωστε ο έρωτας αυτός είναι αμφίπλευρος. είναι αυτός ο παιδικός φροϋδικός έρωτας που νοσταλγικά κυρίως τον συντηρούμε σε αυτή την μορφή, γιατί έτσι έχουμε μάθει να συνδεόμαστε. και όσο μεγαλώνω, τόσο πιο παιδί γίνομαι μαζί του, τόσο πιο ανάγκη έχω να νοιώθω πως είμαι ακόμη η μικρή κόρη του μπαμπά μου. έχεις κόρη και φαντάζομαι πως θα το νοιώθεις αυτό το δέσιμο, που συνεχώς αλλάζει μορφή όπως και η σχέση, αλλά ο έρωτας είναι ο ίδιος, σταθερός και δυνατός, ακέραιος, -αναπόσπαστος της σχέσης-.
πόσο δίκιο έχεις... η ελευθερία μου είναι η ευτυχία του...δεν το είχα σκεφτεί έτσι, και μου αρέσει πολύ!
είμαι σίγουρη και απο αυτά που διβάζω πως η Δάφνη σου σε καμαρώνει και σε θαυμάζει το ίδιο και σε χαίρεται κάθε μέρα.

και όπως λέει και η Σταυρούλα, οι όμορφοι καρποί οφείλονται στα δυνατά δέντρα.

είμαστε τυχερές να έχουμε πατεράδες σαν κι εσάς. καπετάνιους και προστάτες.
σε φιλώ
καλή πρωτομαγιά

Ανώνυμος είπε...

καλως σε βρίσκω Χρήστο μου. ναι γύρισα, και ήδη ακούω τις μουσικές σου! σε ευχαριστώ και απο το δικό μου μπλόγκ για την αφιέρωση. χαίρομαι που κρατάς τις υποσχέσεις σου!!!
καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Αθεράπευτα και ατελείωτα Λουκία μου!!! όπως ακριβώς τα λές. παιδικά και υπερβολικά, και το απολαμβάνω.
λυπάμαι που έχασες νωρίς τον δικό σου πατέρα, είναι πολύ σκληρό, το νοιώθω και μου κόβεται η ανάσα στην σκέψη. θέλει δύναμη να ζείς με τέτοια απώλεια...
χαίρομαι όμως που έχεις έναν εξίσου σπουδαίο άνθρωπο δίπλα σου, που συμπληρώνει λίγο το κενό που αναπόφευκτα αφήνει η απώλεια. είναι σημαντικό να κρατάς μέσα σου τα λόγια του, συντροφιά και παρέα. δεν χάνονται όλα...ευτυχώς...
και να χαίρεσαι που είχες δυνατό πρότυπο, και σε βοήθησε να κάνεις σωστές επιλογές ζωής. είναι καθοριστικές για την ευτυχία μας, και την εξέλιξή μας.
έχω χαζέψει πολλές φορές τις φωτογραφίες απο τα ταξίδια σας με τον Βασίλη, και εύχομαι κι εγώ να συνεχίσω να ταξιδεύω και να βρεθώ σε αυτά τα ωραία μακρινά μέρη. κούβα, κίνα, περού, βραζιλία, αργεντινή και τόσα άλλα υπέροχα μέρη στον πλανήτη.
θα έρθει ο καιρός που θα ταξιδέψετε κι εσείς στην Ασία. είμαι σίγουρη, και σας το εύχοαμι. είναι δυνατές οι εικόνες, και πολύ διαφορετικές.
σε φιλώ
καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Σοφία μου γλυκιά,

κάθε φορά που μου γράφεις, με συγκινείς γιατί είσαι αληθινή και ουσιαστική. Τα σχόλιά σου γεμάτα και δυνατά. με αγγίζουν.
και είναι αυτά τα τόσο ξεχωριστά σχόλια που με βοηθάνε να συνεχίσω να γράφω και να μοιράζομαι τα μέσα μου μαζί σας. θέλει δύναμη, αλλά κανείς δεν τολμά χωρίς να κρατιέται απο κάπου. κι εγώ κρατιέμαι απο την ανατροφοδότησή σας. απο τον αντίκτυπό των σκέψεών μου στις καρδιές σας. απο τον ήχο που αφήνουν. αλλά τον ρυθμό μου τον δίνετε εσείς.
ανοίγω κι εγώ κάποιες σελίδες με αγωνία να έχει γραφτεί κάτι καινούργιο, και δεν περίμενα πως αυτό το νοιώθει κάποιος για την δικιά μου σελίδα!!! με τιμάς με τα λόγια σου, και δίνεις άλλη αξία στην γραφή μου!
σε ευχαριστώ τόσο πολύ γι αυτό το μοίρασμα. θα συνεχίσω να γράφω και να ταξιδεύω, και εύχομαι να συνεχίσουμε να συναντιόμαστε και να ταξιδεύουμε και μαζί...
σε φιλώ πολύ πολύ

Ανώνυμος είπε...

Σταυρούλα μου,
πάντα μεταφορική και λυρική! μου αρέσει να σε διαβάζω, γιατί μου γεννάς καινούργιες εικόνες.
σοφή η νονά σου, και τυχερή εσύ που είχες τέτοια ακούσματα, και τόσο σπουδαίους ανθρώπους δίπλα σου να σου μαθαίνουν.
τι να πώ και για τους δικούς σας καρπούς, για τα δικά σας δέντρα...όλη η οικογένεια μια σπάνια ποικιλία...ένας μεγάλος αμπελώνας αγάπης, στον κάμπο της ανατολής. οι ρίζες βαθιές, μα τα κλαδιά μπλέκονται με τις ακτίνες του ήλιου. έπιασε το μπόλιασμα των δικών σου. και η καρποφορία συνεχίζεται.
δεν είναι τυχαίο που συναντιούνται οι ρίζες μας...
να χαιρόμαστε σταυρούλα μου, να χαιρόμαστε τους δικούς μας.
καλό ξημέρωμα και σε σενα.
καλή πρωτομαγιά
να πάμε να μαζέψουμε ανθούς, να φτιάξουμε στεφάνι!

Ανώνυμος είπε...

Καλή Πρωτομαγιά Μυρσινάκι μου.
Η νόνα μου δεν είναι η νονά μου.
Είναι η μάνα της μάνας μου, η γιαγιά μου.
Η γυναίκα που μας μεγάλωσε
κι εμένα και τον Καπετάνιο μου.
Όμως, επειδή δεν την είδαμε ποτέ με άλλα ρούχα, παρά μόνο με μαύρα,
επειδή ποτέ δεν την είδαμε χωρίς
τσεμπέρι μαύρο, (κεφαλομάντιλο),
τη φωνάζαμε όλα τα εγγόνια νόνα.
Σοφή γυναίκα,
έφυγε πλήρης ημερών
αφήνοντάς μας πολλές παρακαταθήκες.
Όντως, γερή ρίζα,
βαθιά γατζωμένη στον αμπελώνα της αγάπης.
Απόψε θα σου δώσω την ευχή που έδεινε εκείνη σε μένα.
Να 'σαι γερή ευχημένη μου,
γερή και τυχερή.
Με τα πιο τρυφερά μου αισθήματα
Sταυρούλα

Φαίδρα Φις είπε...

με συγκίνησες πολύ

να τον χαίρεσαι

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ Φαίδρα μου. Αν και αργά, σε ευχαριστώ. Τιμή μου να σε συγκινώ, ξέρεις πόσο σε θαυμάζω!
σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ

Μανια

Ανώνυμος είπε...

Μάνια μου, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου, και το συναίσθημά σου. Χαίρομαι που κάποιος άλλος ανατριχιάζει εκτώς απο εμένα που το νοιώθω τόσο έντονα.
Καλώς σε βρίσκω στα λιμέρια μας!
σε φιλώ και εύχομαι να τα ξαναπούμε.
μυρσίνη