Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

Διαπερατότητα




















Ξαφνική ευαλωτότητα
στην επερχόμενη φυγή σου

Σαν άστεγη γυρνώ στους δρόμους
βρεγμένη από τον ιδρώτα
μετά από τόσο καιρό…
Πάει τόσος καιρός…
Έρευνα…
-δεν βρίσκω τα σημάδια του-
Συνηδειτοποίηση…
-δεν πέρασε από πάνω μου-

Ακόμα η γεύση της αποτυχίας
νωπή
δεν καταπίνεται
δεν κατεβαίνει
δεν χωνεύεται

Δύσπνοια

Ψάχνω τις περιοχές του πόνου μου
Απροσδιόριστες
σαν τον ίδιο μου τον πόνο
Και αυτή η αίσθηση της μη επίλυσης
της αδυναμίας του απεγκλωβισμού μου
από την αποτυχία του έρωτα
αυτή πρέπει να είναι που με βασανίζει
περισσότερο και από την αποτυχία
του ίδιου μου του έρωτα

Ξαφνική ανάκτηση της απώθησης:
-εσωτερική παραβίαση την ονόμασα-
δεν έγινε αποβολή συναισθημάτων -όπως ήλπιζα-
απώθηση, απλή απώθηση
Λύπη…

Ράγισαν οι άμυνες μου
με άφησαν ξεκρέμαστη
μαζί με τον καιρό που πέρασε
Έφυγαν -όπως κι εσύ-
μόνο και μόνο για να γυρίσετε δρυμίτεροι
Προδοσία

Προσωπική χαρτογράφηση της κατάστασής μου:
Δεν θες στοργή
και κρέμομαι στωικά από την άρνησή σου αυτή
Κρατιέμαι από τα όχι σου
Από την απόστασή που πήρες
Από το αδιαπέραστο στο βλέμμα σου
Από την αδυναμία σου
Απο την φυγή σου
Από την απουσία σου
που δεν έχει όρια...


Ξαφνική συνειδητοποίηση:



έχεις αφήσει απο καιρό το σκοινί
αλλά το δόλωμα στην άκρη του
με κρατάει μαγκωμένη -ματωμένη-
και ξέρεις γιατί?
γιατί αν το δόλωμα σαπίσει
-αν το σύμπτωμα μου αχρηστευτεί-
θα αποκαλυφτεί
από κάτω
η αλήθεια μου
γυμνή

15 σχόλια:

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Όμορφες λέξεις που εύγλωτα διαπερνούν την φυγή, τον πόνο, την την αποτυχία, την απόσταση που όμως ματώνουν στη συνειδητότητα μιας αλήθειας γυμνής.
Καλημέρα.

Prodromos είπε...

Απροσμενο συναισθημα σε κατασκευασμενη αναμονη, μηπως μας ποναει η καταταξη και οχι η φυγη...

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

"Ράγισαν οι άμυνές μου
με άφησαν ξεκρέμαστη
μαζί με τον καιρό που πέρασε"...

Πόσο πολύ μ' άγγιξες μ' αυτές τις ρίμες...

Καλημέρα φίλη!

Ανώνυμος είπε...

αγαπητή σοφία, πόσο όμορφα αγκάλιασες τις σκέψεις μου...
οι σκέψεις δια-περνούν τα συναισθήματα μα ματώνουν στην συνειδητοποίησή τους...έχεις δίκιο.
καληνύχτα

πρόδρομε, ωραία αναπλαισίωση!
δεν ξέρω τι πονάει τελικά...αλήθεια...

"άναρχη φλόγα"...ωραίο όνομα
εύχομαι να καις πάντα μέσα μας

Πόσο ανακουφιστικό να ξέρω πως και κάποιος άλλος νοιώθει έτσι...Υπέροχο να συναντιούνται τα αισθήματα, δεν είναι? Σαν να μικραίνει η μοναξιά, να ελαφραίνει το φορτίο...
σε ευχαριστώ, κι εμένα με άγγιξες με την αλήθεια σου
καλώς σε βρήκα φίλη μου!

MUSIC THROUGH THE YEARS είπε...

ΗΙ mirsinie.
ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα χρήστο μου

να περνάς, να περνάς και να με χαιρετάς!!!
φιλιά

MUSIC THROUGH THE YEARS είπε...

HI Mirsinie.Πέρασα να σού πω οτι είμαι εδω ,διαβάζω αυτά πού γράφεις και κυττώ τίς φωτό από Σύρο.Νασαι καλά.

καλή νύχτα

Χρήστος

Ανώνυμος είπε...

χρήστο μου, πρέπει να είσαι ο μόνος που τόσο συχνά μπαίνεις και χαζεύεις τις φωτογραφίες μου, και χαίρομαι τόοοοσο πολύ γι΄αυτό. Αν μπορώ να ταξιδεύω και κάποιον άλλον μαζί με μένα, μου δίνει διπλή χαρά, και όρεξη να τραβάω πιο συχνά. σύντομα θα ανεβάσω κιάλλες λοιπόν.
σε φιλώ και σε καλημερίζω

Βασίλης είπε...

Τα σημάδια
Πέρασαν πάνω από το δόλωμα
_μα ποιος δεν το έχει δαγκώσει;_
Το σχοινί
Αποδυνάμωσαν
Και με
Εσωτερική παράβαση
Η αλήθεια
Στάθηκε γυμνή,…
Πίνοντας μέχρι σταγόνα
τη γεύση της αποτυχίας
δοκίμασε
μιας νέας αρχής
όνειρο
Στην άκρη
της επόμενης μέρας
Η νέα αρχή Είναι εκεί
Όμορφη μετά από κάθε επιβεβλημένο τέλος

Άργησα
Αλλά ρεύμα με είχε διαπεράσει
Από την πρώτη μέρα που το διάβασα
Περίμενα όμως
Να ολοκληρωθεί μέσα μου η φόρτιση
Για να το αγγίξω
Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Βασίλη μου γλυκέ...
άργησα κι εγώ να μπω στο blog -λόγω ελαφριάς ευτυχώς αρρώστιας- και τι ωραία που με περίμεναν οι σκέψεις σου!!!

Σαν όνειρο που κράτησε την μέρα
φωτίστηκε εμπρός μου η νέα αρχή
Μα πως δεν την είχα δει…πώς δεν την είχα σκεφτεί…
πως δεν την έψαξα στα σοκάκια του μυαλού μου
Στερημένη, στείρα φαντασία
μέσα στην πίκρα της απογοήτευσης
θολωμένη και πνιγμένη...

και πόσο ανάγκη την είχα την ματιά σου
δεν φαντάζεσαι…

Κόλλησα στην αποτυχία
αρρώστησα από αυτήν
την εκμεταλλεύτηκα στο έπακρον
την παγίδευσα να μην μου φύγει
να την νοιώσω καλά
Απόδειξη:
σωματοποίησα τον πόνο μου

μα η αχτίδα που μου έστειλες με διαπέρασε...
Με έσκισε
ρίχνοντας στο βιαστικό της πέρασμα
άπλετο φώς και ελπίδα
Δεν έχει χώρο η αρρώστια μου πια

όλα κατασκευάσματα εγκεφαλικά τελικά...

σε ευχαριστώ για το παυσίλυπο
και σε φιλώ
με υπερθερμασμένα από τον πυρετό φιλιά,
μα τόσο φιλικά ζεστά!
Καλή βδομάδα

MUSIC THROUGH THE YEARS είπε...

Misrinie γειά σου.Ελπίζω να είσαι καλά.Οταν τελειώνω με το BLOG Χαζεύω με τους τόπους που μας δείχνεις.ΑΠΟΨΕ CAMBODIA.Mαγικό μέρος.
Διαβάζω τι γράφεις και σε παρακολουθώ στίς σκέψεις σου.
Οταν κουράζεσαι να μεταφέρεσαι σε εκείνο το πλοίο ,εκείνο το πρωινό,να κλείνεις τα μάτια και να κοιμάσαι.
Καληνύχτα
Χρήστος

Ανώνυμος είπε...

Χρήστο μου γλυκέ, πάντα καταφέρνεις και με συγκινείς, και μόνο με τις σκέψεις σου, με την φροντίδα σου...
είμαι λίγο άρρωστη, ναι, και ίσως πρέπει να μεταφερθώ στο ονειρικό μου μέρος, όπου όλα μου τα άγχη απαλύνονται, εκεί στο μακρινό πλοίο, μέσα στην μαγεία της φύσης...τι ωραία σκέψη...
θα πάρω τα φορτία μου, και θα πάω εκεί να κοιμηθώ, να ξυπνήσω φρέσκια και υγιείς, να συνεχίσω να γράφω, να σας βρίσκω, και να γεμίζουμε τις μοναξιές μας, εδώ στον τόσο ζεστό δικτυακό κόσμο που κάνουμε παρέα. μου λείψατε...θα επανέλθω...
σε φιλώ πολύ
να σαι καλά
τα λόγια σου βάλσαμο...
καληνύχτα

pandiony είπε...

φφφφφφφφφφφφφφφφφσ
καλά πάμε..

Ανώνυμος είπε...

Μόνο δάκρυα κυλάνε στα μάγουλα μου διαβάζοντας αυτά που γράφεις...

MUSIC THROUGH THE YEARS είπε...

ΕΊΜΑΙ ΠΟΛΎ ΧΑΡΟΎΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΣΤΙΓΜΑ ΤΕΛΙΚΑ.ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΑΛΛΑ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΝΕΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ,ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΜΕ,ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ.
ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΠΑΝΙΑ.ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ.
ΚΑΝΕ ΤΟ.
Υ.Γ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΣ INDIA ΘΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΤΟ A PASSAGE TO INDIA ME THN AΘΑΝΑΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ MAURICE JARRE
XRHSTOS