Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

999



Με άδειες τσέπες
και μια άδεια καρδιά
με άδεια χέρια
και άδεια μυαλά
χωρίς σκέψεις
χωρίς δεσμεύσεις
χωρίς πανιά
με λευκά νυχτικά
και με ότι ονειρεύομαι να ζήσω αγκαλιά
στέκομαι ακίνητη
μπροστά στην νέα χρονιά

εμπρός λοιπόν...
γίνε φως για να σε δω
γίνε φωνή για να σε ακούσω
γίνε θάλασσα να σ’ αγαπήσω
γίνε κάτι…μην φοβάσαι πως δεν αξίζεις
βγές από κει και γίνε κάτι
σε παρακαλώ
πόσα τραγούδια ακόμα να σου πώ...

...Με τα δυο χέρια σου ελιάς κλωνάρια
από τρεις φορές εννιά, βγές κι ευχήσου..."
καλή χρονιά 2009

6 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

γεια σου Μυρσίνη
καλή χρονιά έρχομαι να σου ευχηθώ
όμορφα υποδέχτηκες τον καινούριο χρόνο
αλλά εκείνος μας απογοητεύει απο την πρώτη στιγμή...

κρίμα
άδικο

να είσαι καλά
σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

αγαπητή Φαίδρα, καλωσόρισες!
κι εγώ θα σου ευχηθώ καλή χρονιά
κι ας σε απογοήτευσε νωρίς το 2009
ας μην ελπίζουμε πολλά
ας προσδοκούμε λίγα
ας πιστεύουμε ελάχιστα
και ίσως αν λίγο χρόνο δώσουμε ακόμα άλλωστε πολύ νωρίς είναι, μόλις ξεκίνησε, ας περιμένουμε με τίποτα στις τσέπες, δεν ξέρεις...
φιλιά

Βασίλης είπε...

Βράχος η νέα χρονιά
Όπως κι αν σταθείς απέναντι
Σε σφάζει
Βουτιά στα βαθιά σου νερά
Για ευχές ή προσευχές;
Για καλωσόρισμα ή νέες αντοχές;

Κι ότι κι αν πεις
Όπου κι αν κοιτάξεις
Αίμα στάζει
Γάζα χωρίς αναισθητικό
Αθήνα χωρίς ελαφρυντικό
Οι ευχές βρισιές
Τα όνειρα εφιάλτες
Κι οι μορφές οι Δωρικές
μας άφησαν κι αυτές

κι εγώ που τις θάλασσες
και τους βυθούς φοβάμαι
τον άνεμο μόνο εξευμενίζω
σαν σκόνη στο διάβα του σκορπώ
στις χαραμάδες τρυπώνω
κομήτης φανερώνομαι….
Τολμώ και στο βυθό σου κατέρχομαι,…

Καλώς Σε Βρίσκω Μυρσίνη
Όμορφες οι μελωδίες, σειρήνες οι φωτογραφίες
Κι αν είναι έτσι οι άδειες τσέπες
Τις θέλω πάντα άδειες,….

Ανώνυμος είπε...

τι σαγήνη...
να σε βρίσκω στο βυθό
στην περιπέτεια του αγνώστου σου
του υγρού αυτού φόβου σου
στην μήτρα της γής, την θάλασσα

τα ίχνη των ατελειών σου
εξαφανισμένα
και ο άνεμος σε ακολούθησε
ταρακουνήθηκαν τα κύματα

κι εγώ
ακαθόριστη ακόμα
κουλουριασμένη
κρατάω τους στοίχους σου
στα χέρια μου
ζεστά
το πρώτο δώρο της χρονιάς
βαρίδιο στην τσέπη μου
να με κρατάει
μέσα στην ατελείωτη ερήμωση
εδώ στα βαθιά
κι ελπίζω...ακόμα

μην σκορπίσεις
θα σε ψάχνω
σε καλωσορίζω
και σ΄ευχαριστώ
ευχή και προσευχή Βασίλη
να βουτάς
να συνεχίσω να υπάρχω
κι ας κρυώνω
να σ΄ αισθάνομαι
ζωή μέσα απο την τέχνη για να ζώ

evi είπε...

Μπράβο Μυρσίνη! με συγκίνησες με το οπτικοακουστικό υλικό σου.Πολύ ωραία συνδύασες εικόνες,λέξεις,μουσική,τόσο που διέγειραν και τις άλλες αισθήσεις.Μου ήρθαν γεύσεις,μυρωδιές,ρίγη...είσαι λοιπόν μια καλλιτέχνης!

Ανώνυμος είπε...

είναι διπλή η χαρά μου, -αλλά και η αγωνία μου- να μοιράζομαι με δικούς μου ανθρώπους τις σκέψεις μου,τις ανυσηχίες, τους φόβους, τις μουσικές, τις εικόνες, τα ταξίδια μου...τον εαυτό μου δηλαδή.
Ευούλα μου καλωσήρθες, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι και αγωνιώ, να σε κρατήσω εδώ παρέα μας. Εσύ είσαι καλλιτέχνης ούτως ή άλλως...θα τολμίσεις όταν θελήσεις να βουτήξεις, είμαι σίγουρη. Πάρε τον χρόνο σου...
σε φιλώ ζεστά