Έφυγες ξανά...
Για τα καλά αυτή την φορά
κοιτάζω πίσω
δεν βλέπω τίποτα πια
Μια ερημιά
Έφυγες όπως ήρθες
ανάλαφρα πατώντας
χωρίς να αφήσεις ίχνη
αποζητώντας
Μα ότι ακούμπησες μετέωρο στέκει ακόμα
στον φθινοπωρινό πια ουρανό
κι εγώ εδώ
στην μέσα μου παγωνιά
αναζητώ την ζεστασιά
που ακολουθεί αχνά
τα βήματά σου στο πουθενά
Έφυγες
έχει περάσει στον χρόνο η ώρα
κι εγώ στέκομαι ξεκρέμαστη
σαν τον τοίχο που στέκει
αφού έχει σκάσει η βόμβα…
υ.γ. Άρη σε ευχαριστώ για την φωτογραφία που δανείστηκα από το blog σου. Όπως είδες με ενέπνευσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου