Τι χρώμα να περάσω πάνω από το δικό σου;
που απλώθηκε σαν λίμνη...
Πώς να ξεβάψω από τις μπογιές σου;
που έχουν πλημμυρίσει μέσα μου...
Πόσοι άνθρωποι να τρίψουν για να ξεθωριάσεις;
Πόσοι ακόμα να περάσουν...
Πως να ξεδιαλύνω το χρώμα μου από το δικό σου
με τόση μουντζούρα που έχω μέσα μου;
Ποιο ήταν το χρώμα μου…ξέχασα…
Τι κρίμα
Φτωχός που έγινε ο έρωτας
μας τρώει και μας αποδυναμώνει,
μας ξεγυμνώνει
πως μπερδευόμαστε έτσι αδιάφορα,
πως δινόμαστε έτσι παράφορα
συγχωνευόμαστε
δεν ξεχωρίζουμε πια
αφανιζόμαστε
Σκορπάμε τις καλύτερες δυνάμεις μας
…τι κρίμα… στον άλλον
και χωρίς τίποτα δικό μας,
βουλιάζουμε στην άβυσσο της μοναξιάς
έρημοι και αβοήθητοι
τυφλοί, και ο ένας και ο άλλος
κουτουλάμε μονότονα στην μιζέρια μας.
αμίλητοι
Οι αισθήσεις μας ατροφήσανε,
τόσο μακριά από την ζωή
μαράθηκαν
Τι κρίμα…
Κούφια παιχνίδια οι σχέσεις μας
τεμπέλικα επαναλαμβάνονται
με ανείπωτη μονοτονία
σαν τη ζωή μας. Τι κρίμα…
Πλαστικές συμβατικότητες
γάμοι και χωρισμοί
αναίτιοι και συνεχείς,
μοιάζουν πια συμβιβασμοί
σαν ανθρώπινες επινοήσεις
για να μην αντικρίζουμε κατάματα
την σοβαρότητα της ζωής.
την βαθύτατη αυτή…
Σαν να φοβόμαστε να ζήσουμε
τρέμουμε να ευτυχίσουμε
Τι κρίμα…
υ.γ. Tα πιο ωραία μονάχοι μας τα νοιώθουμε, ώρες-ώρες πιο δυνατά και από της ένωσης την δίψα
υ.γ. 2 Καλώς σας βρίσκω πάλι
3 σχόλια:
Σαν να φοβόμαστε να ζήσουμε
τρέμουμε να ευτυχίσουμε
Πάρα πολύ όμορφο.
Μέσα σε λίγους στίχους
η αδυναμία μας να είμαστε αληθινοί.
Η άρνησή μας να ζήσουμε
τα παραμύθια,
η ψευδαίσθηση της ζωής,
ο φόβος ότι δεν είμαστε αιώνιοι,
η μικρότητά μας.
Καλησπέρα.
τα 30s γλυκια μου επιτυχημενη ειναι πολυ μελαγχολικα οταν εισαι απροστατευτη..μονο που δεν εισαι. ΣΥΝΕΛΘΕ
αγαπητή σουζάνα σε ευχαριστώ για το σχόλιο. αυτές τις σκέψεις είχα στο μυαλό μου όταν το έγραφα.χαίρομαι που σε άγγιξε. και το δικό σου blog έχει πολύ ενδιαφέρον. μου αρέσουν οι ευαισθησίες σου.
zamis, αν και δεν καταλαβαίνω ποιος\α είσαι και αν με ξέρεις, δεν θεωρώ πως είμαι ούτε πετυχημένη, ούτε απροστάτευτη. Η μελαγχολία μου πηγάζει από μια προσωπική διεργασία με τον εαυτό μου, την οποία απολαμβάνω αρκετά πια. σε ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον σου και τα καλά σου λόγια. δεν είμαι γενικώς μελαγχολική και πεσιμίστρια. κάποιες λίγες στιγμές που τις μοιράζομαι μαζί σας.
Δημοσίευση σχολίου