Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

let's start blogging again



Περπατάμε σκυφτοί , κάποιες φορές σηκώνουμε τα μάτια,
Συναντιόμαστε με τα βλέμματα, με τις ψυχές,
Προσπερνάμε, ξεχνάμε, τρέχουμε
Σταματάμε, χαζεύουμε, ξεκουραζόμαστε
Αναρωτιόμαστε, συμπορευόμαστε, ανεβαίνουμε ψηλά
Χανόμαστε, αφήνουμε τα χέρια, κατρακυλάμε,
Χτυπάμε, ξανασηκωνόμαστε, μεθάμε, εξαρτόμαστε
Μπερδευόμαστε, ξαναβρισκόμαστε, συνδεόμαστε
Αφηνόμαστε, γελάμε, κλαίμε, συνεχίζουμε, περπατάμε,
Δεν σταματάμε, κοιμόμαστε, ξυπνάμε, ονειρευόμαστε
Πετάμε, ξαπλώνουμε, λιαζόμαστε, κρυώνουμε
-Παγώνει και η καρδιά στην μοναξιά καμιά φορά-
Πορευόμαστε, συνεχίζουμε, σταματάμε, αναρωτιόμαστε
Μοιραζόμαστε, καταλαβαινόμαστε, δεν καταλαβαινόμαστε,
Συνεχίζουμε, αντέχουμε, δεν αντέχουμε, χανόμαστε
Γυρνάμε πίσω, όλοι και κανείς,
Μπροστά το ίδιο, δεν υπάρχει τέλος
Αλλάζουν οι εποχές, τα χρόνια τρέχουν, τα πρόσωπα σκληραίνουν
ζαρώνουν, τα μάτια υγραίνονται συχνά
τα σώματα δεν αντέχουν πολύ πια
και όταν ξαπλώνουν οριστικά,
η γλύκα της ζωής μένει στο στόμα συντροφιά

καλή χρονιά

10 σχόλια:

άγνωστοι-γνωστοί είπε...

ΑΥΤΗ ειναι η ζωή... και παντα τα καλύτερα ερχονται...γιατι ειναι απρόβλεπτα ΑΡΑ ενδιαφέροντα.
Σε παρακολουθούμε και τελευταία διακρίνουμε λίγη αισιοδοξία, τελικά
η ζωη εχει τα επάνω της και τα κάτω της γι αυτό ειναι ενδιαφέρουσα.
Ανέβα κι άλλο... κρατήσου ψηλά... και γραψε μας αισιόδοξα

Ανώνυμος είπε...

Η τελευταία σου πρόταση περικλύει τα πάντα "οταν ξαπλώσουμε οριστικά"..
και μόνο γι αυτό πρέπει να ζούμε τη ζωή δυνατά οπως και αν μας έρχεται.

Ανώνυμος είπε...

γνωστοί και άγνωστοι
ψηλά και αισιόδοξα
γιατί όχι?
και αυτό είναι ζωή
ανεβαίνω λοιπόν
θα με περιμένετε?
χχχ
μ

Ανώνυμος είπε...

αγνωστε, ναι
να ζούμε την ζωή δυνατά και γνήσια
όπως και να έρχεται
σε ευχαριστώ
το κρατώ
φιλιά
μ

Ανώνυμος είπε...

Μια ερώτηση, εάν επιτρέπετε. Το κορίτσι που γράφει συνεχώς για ταξίδια δεν εργάζεται;

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε... ερωτήσεις δίχως σημασία. Η αλήθεια είναι οτι ξεφεύγω διαρκώς.
Αν επιτρέπεται να κάνω κι εγώ μια ερώτηση, ποιός ρωτάει?
φιλιά

John.S είπε...

Ζούμε, άλλοτε έντονα και άλλοτε ήρεμα.
Αναζητάμε, γνωριζόμαστε, επικοινωνούμε επιφυλακτικά στην αρχή.
Φλερτάρουμε, μας φλερτάρουνε, ανταποδίδουμε, επιβεβαιωνόμαστε.
Βγαίνουμε, ελκυόμαστε, ερωτευόμαστε, συμπορευόμαστε.
Ξεδιπλώνουμε χαρακτήρες, Κρίνουμε και κρινόμαστε, σιγά σιγά γνωριζόμαστε.
Ζούμε στιγμές, χτίζουμε αναμνήσεις, δημιουργούμε συναισθήματα.
Αλλά τα δείχνουμε και άλλα όχι.
Άλλοτε δίνουμε και άλλοτε παίρνουμε μα όχι πάντα όσα θέλουμε.
Συνηθίζουμε να ζούμε, Χαλαρώνουμε, απολαμβάνουμε.
Δενόμαστε, παθιαζόμαστε, αρχίζουμε να διεκδικούμε, συγκρουόμαστε.
Θυμώνουμε, αντιδρούμε έντονα, τσακωνόμαστε και πληγωνόμαστε.
Τα ξαναβρίσκουμε, συγχωρούμε, υποχωρούμε, συνειδητοποιούμε, κατανοούμε.
Άλλα τα λύνουμε και άλλα όχι, απλά τα καλύπτουμε και προχωράμε,
Συσσωρεύουμε.
Δενόμαστε ακόμα πιο πολύ, Κάποιες στιγμές πιεζόμαστε, κάποιες φορές φοβόμαστε.
Συγκρουόμαστε ξανά, όσα απλά καλύψαμε ξαναεμφανίζονται.
Κουραζόμαστε.
Αντιδρούμε, χωρίζουμε, ξεσπάμε. Τον πόνο κρύβουμε να μην τον δούνε.
Συνειδητοποιούμε, πονάμε, τις αποφάσεις αμφισβητούμε, πέφτουμε.
Αδυνατούμε να αποχωριστούμε, να αποδεσμευτούμε, πίσω κρατιόμαστε,
Κάποιες φορές αντέχουμε και κάποιες λυγίζουμε, πίσω γυρίζουμε.
Κομμάτια του εαυτού μας χάνουμε, νέα δημιουργούμε, αλλάζουμε.
Αγαπάμε & μισούμε όσα αφήσαμε πίσω, από άλλους κρατιόμαστε, αποδεχόμαστε.
Στα πόδια μας στεκόμαστε, αλλού πορευόμαστε, απομακρυνόμαστε.
Άλλοτε πονάμε και άλλοτε χαιρόμαστε, άλλοτε ξεχνάμε και άλλοτε θυμόμαστε
Τα μάτια κλείνουμε , στιγμές στο μυαλό ξαναζούμε.
Αναπολούμε.

Κομμάτια της ζωής μας οι σχέσεις, Κομμάτια της σχέσης οι ζωές μας.

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Μια ζεστή αγκαλιά κι ευχή για
"ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ", ό,τι κιαν σημαίνει αυτό για σένα κοριτσάκι,
από μια συνταξιδιώτισσα ονείρων.

Ανώνυμος είπε...

Κομμάτια της ζωής μας οι σχέσεις, Κομμάτια της σχέσης οι ζωές μας...

πολύ ωραίο Γιαννάρα μου, πολύ ωραίο!!! δεν είναι σχόλιο αυτό, ανάρτηση είναι απο μόνη της.
Είδες πως λέμε το ίδιο πράγμα, με άλλα λόγια ε?
πως περιγράφεται η ζωή σε δέκα στοιχάκια, απο άλλα μάτια, με άλλα λόγια, αλλά τελικά μέσα στον ίδιο κύκλο ταξιδεύουμε και ονειρευόμαστε!
με συγκινεί πάντα η τρυφερή και βαθιά σου ματιά, να την αφήνεις πιο συχνά να βγαίνει.και χαίρομαι που ο αδερφός μου με συμπληρώνει τόσο αρμονικά.
καλή συνέχεια στην σχέση που κάνουμε με την ζωή
ανοιξιάτικα φιλιά
η αδερφή σου

Ανώνυμος είπε...

συνταξιδιώτισσα ονείρων, τι κάνεις? μου έλειψες...ελπίζω να συνεχίζεις με το ίδιο πάθος να σχολιάζεις, να γράφεις και να ζείς.
και φυσικά να ονειρεύεσαι ακόμα, a dream within a dream!
καλή ανάσταση για ότι σημαίνει και για σένα, για μένα σημαίνει πολλά φέτος!
εύχομαι και για σένα το ίδιο
και καλή μας άνοιξη σταυρούλα μου γλυκιά,
cherry blossom kisses
μυρσίνη