Το μπόλιασμα έπιασε -προς τέρψη όλων-
Χαρά και λύπη φυτεμένα
γυμνά κλαδιά στην παγωνιά
δυο χειμώνες σίγουρα θα πέρασαν
-μα η αλμύρα τα ταΐζε κρυφά-
Μαζί με την ανατολή που ήρθε
λαχανιασμένη και αργοπορημένη
-με μια φτηνή δικαιολογία λουσμένη-
άνθισαν κι αυτά
αδέρφια δίδυμα
στην πρόωρη άνοιξη
Άνθισαν -όχι ματαίως-
μια άνοιξη χάθηκε μονάχα
δεν πειράζει
είναι τόσες άλλες για να ’ρθουν...
6 σχόλια:
κάποιος θα την βρήκε..
τινους είναι, κανενού
μονόφθαλνμου γίγαντα
Δυό «μάτια» κοντά στο δυνατό κλαρί
Χαρά και λύπη
Χαρακώνεις απαλά
Με το λεπίδι της μοναξιάς
τετράγωνο φλοιό
Σφιχτά δεμένα
Τώρα την άνοιξη
Να πιάσει το μπόλιασμα
Να γίνει μετάγγιση ζωής
Ν’ ανθίσει η Άνοιξη
και να μυρίσει
Καλημέρα Μυρσίνη
Άνοιξη σου εύχομαι
Άνοιξη παντού
Χρωστώ μια επίσκεψη στο υπέροχο
Better times
Θα επανέλθω
Mirsinie η ανθοιξη είναι μια καινούργια ζωή.Αφησε τον εαυτό σου στην αγκαλιά της.
Χρήστος
pandiony μου
δικιά μας είναι
θα δείς...
ανοίγοντας και το άλλο μάτι!
φιλιά
Βασίλη μου γλυκέ
πάντα συμπληρώνεις με το διάχυτο ταλέντο σου τα στιχάκια μου
και σε ευχαριστώ
το λεπίδι σου αιχμηρό
απελευθέρωσε την μυρωδιά της άνοιξης
που όλοι μαζί μπολιάσαμε
ας της αφεθούμε πριν έρθει πάλι η κακοκαιρία
ας κάτσουμε λίγο στην άσπρη διαχωριστική γραμμή των ρευμάτων
μακριά από ότι μας ταράζει
ν΄αγνατέψουμε την τρικυμία μας
από μακριά,
προφυλαγμένοι για λίγο
για πόσο λίγο-κανείς δεν ξέρει-
να νοιώσουμε την έντασή της,
με ένα κλωνάρι αμυγδαλιάς στο χέρι
χρωστάω κι εγώ μια επίσκεψη στα πρώτα σου γενέθλια.
πολύ συγκινητικά,
όπως οφείλει να είναι εξάλλου
κάθε τι πρώτο.
σε φιλώ και σου φυσάω το πιο τρυφερό μπουμπούκι της άνοιξής μου
Χρήστο μου,
έχεις δίκιο
καινούργια ζωή,
και εγώ σαν πρωτάρα, φοβισμένη ακόμα
απαίδευτη θαρρείς
σαν να μην την αξίζω νοιώθω -απο χαρά κυρίως-
δεν ξέρω πως να την ζήσω
με βήματα αβέβαια
θα την περπατήσω
και θα με βοηθάτε όλοι εσείς
η συντροφιά μου.
σε φιλώ
και σε ευχαριστώ
μουσική μου
Δημοσίευση σχολίου