Λιγοστεύει το οξυγόνο…
Βαθιές ανάσες…
Τόσο συναίσθημα… τόση αγάπη…
Πλημμυρίζουν το δωμάτιο
Μην ανοίξεις το φως… μη ψάξεις…
Είμαι μόνη…..
Μόνη στο δωμάτιο…
Εγώ, η μουσική και οι εικόνες μου…
Τόσο συναίσθημα… τόση αγάπη…
Τόσα γράμματα…
Χαρτιά που αλλάζουν μορφή
Καθώς αφήνω σε αυτά όλα όσα νιώθω…
Γράμματα που κρατώ αγκαλιά…
Μέχρι να τα πετάξω στη φωτιά…
Δεν υπάρχει παραλήπτης…
Θα συνεχίζω να γράφω…
Θα συνεχίσω να νιώθω…
Κι ας μην υπάρχει παραλήπτης…
2 σχόλια:
να συνεχίσεις να γράφεις χωρίς να υπάρχει παραλήπτης. Ο παραλήπτης είσαι εσύ, είμαστε εμείς. μην καις τίποτα στην φωτιά. όλα έχουν αξία. είσαι σημαντικά. είδες τώρα που τα διαβάζεις πόσο ζεστά νιώθεις...επιτέλους λίγη ζεστασιά και αγάπη σε αυτό το μαύρο από μένα blog!
Poly omorfo to poihma sou.
Sinexise na grafeis, na niotheis kai na mas taksideveis kai as mhn yparxei paralhpths...
Δημοσίευση σχολίου