Αργά

Αυτή η καταραμένη ώρα έρχεται
και δεν μπορώ με τίποτα να την αποφύγω...
έχει ηρεμία και σιωπή
και ένα σκοτάδι βαθύ
σαν σεντόνι με σκεπάζει,
με ταράζει

Την νοιώθω όλη μέρα από πίσω μου
σκιά στο γέλιο μου
μεμβράνη στην ζωή μου
θολούρα στην ματιά μου
και όταν ανταμώνουμε αργά
στης νύχτας το ξημέρωμα
πληγή στην ύπαρξη μου