Εσύ που με έκανες να ανθίζω
στον δρόμο που επέλεξα με θάρρος να βαδίζω
εσύ που μίλαγες στον ύπνο μου για όνειρα
και ότι είχα μέσα μου να εκπληρώνω τόλμαγα
εσύ που έβαλες τις ρίζες
βαθιά μες στην καρδιά μου
και τώρα νοιώθω να φυτρώνουν
άνθη από τα σωθικά μου
ότι πολυτιμότερο μου χάιδευες
και στοργικά το πότιζες
τόσα άγουρα χρόνια περίμενες
και φώτιζες
Και τώρα μόνη, πληγωμένη
σκαλίζεις τον κήπο σου σκυμμένη
βαθιά θλιμμένη
μα, όλα ανθισμένα γύρω
από τον ιδρώτα σου
δεν βλέπεις;
Τόση στοργή στα χέρια
και τόση περίσσια δύναμη θεέ μου…
στην γούβα από την παλάμη σου
πόσοι θα θέλανε να κουρνιάσουν
πόσοι θα θέλανε
στο λίγο να σου μοιάσουν
Μην κλαις τον έρωτα που σε πονά
άλλαξες
και πρέπει νέες μουσικές να επινοήσει
να ‘ρθει και να σου ξανατραγουδήσει
Μην κλαις και για την μοναξιά
που σε ακούμπησε βαριά
ήτανε ώρα…
μην φοβάσαι να την δεις
δεν είναι άδεια
μια γωνιά του δωματίου μονάχα
Αγάπα την γαλήνια και σοβαρά
όπως εσύ ξέρεις τόσο καλά
ν’ αφοσιώνεσαι αληθινά
Και φτάνοντας στης ύπαρξης την σκοτεινιά
ίσως να γίνει η μοναξιά
το πιο σημαντικό σου νήμα
με σένα
με την ζωή σου
που τόσα χρόνια αφιέρωνες στους άλλους
σε μας που υπάρχουμε μόνο μέσα από εσένα
υπέροχη μαμά…
χρόνια πολλά!
13 σχόλια:
περα του οτι αυτο που εγραψες ειναι καταπληκτικο και εκανες και μενα να κλαψω ομως νομιζω οτι ανοιξες το χασμα τησ σχεσης μου με την μαμα μια και οτι εγραψεσ απεχει πολυ απο αυτα που εγω εχω μεσα μου και που ισως υποφερω πολυ περισοτερο χωρις να μπορω να το δειξω και που πρεπει καποια στιγμη να πω ΝΑΙ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
είμαι πολύ περίφανη για το άνοιγμά σου. Γλυκέ μου, τρυφερέ και μοναδικέ μου, ασφαλώς και αδιαμφισβήτητα έχεις ΥΠΕΡΟΧΗ ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, και αν κατι θέλεις να το βγάλεις απο μέσα σου για να σταματίσεις να πονάς και να υποφέρεις, τι περιμένεις και δεν το κάνεις; Μια συμβουλή:καμιά φορά τα πράγματα γίνονται χειρότερα λίγο πριν γίνουνε καλύτερα.
σε αγαπώ τόσο...
χχχ
μ
ρε κοριτσάκι είσαι απίστευτη...να φαντστώ πως πρόκειται για το δώρο της μητέρας, ε?με συγκίνησες για άλλη μια φορά! νομίζω πως έχεις πιάσει φλέβα αυτή την εποχή.το πιο συγκινητικό δεν είναι αυτό που γράφεις αλλά η επαφή που έχεις με το μέσα σου για να τολμάς να το γράφεις. Σ' αγαπώ πολύ!Ν.
Ολοι παλευουμε στη ζωη για καποιες αξιες ΙΔΕΕΣ - ΑΡΧΕΣ - ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
αλλοι συνειδητα και αλλοι ασυνειδητα.
Συμφωνω οτι καμμια φορα λιγο πριν τα χειροτερα ερχονται τα καλυτεροτερα.
Ας ξαναπροσδιοριστουμε λοιπον χωρις εκπτωσεις.
Ax,γλυκούλα μου norma πολύ χαίρομαι που με διαβάζεις. πολύ!!!Ναι, είναι το δώρο της μητέρας!
το ξέρεις πως έχω μπεί σε φάση ενδοσκόπησης, και μόνο με τον εαυτό μου μπορώ να έχω επαφή αυτή την περίοδο. Και κάνω μεγάλη προσπάθεια για να τολμάω να τα εξωτερικεύω, ακόμα...
γι αυτό και τα σχόλια σας μου είναι πολύ σημαντικά.
κι εγώ σε αγαπάω φούλ!!
Φούλ!!
χχχ
μ
Αντί μου, λάθος το διάβασες. λίγο πριν τα καλύτερα έρχονται τα χειρότερα. Σαν να πρέπει τα πράγματα να διαλυθούν εντελώς πριν ξαναχτιστούν. Αυτό είπα. Όλοι παλεύουμε στην ζωή. Απλώς είναι καλύτερα να το κάνεις με συντροφιά, και όχι μοναχικά. Είναι πολύ πιο δύσκολο μόνος σου. Σαν να πηγαίνεις κόντρα στον εαυτό σου...
Καθε φορα μας βουτάς σε διαφορετικά συναισθήματα.
Ολα τα συναισθήματα έρχονται έντονα στη ζωή μας κάποιες φορές, και τότε πρεπει να ειναι καλοδεχούμενα για ενδοσκόπηση και επαναπροσδιορισμούς, για τη συνέχεια.
Ας υποδεχθουμε το καλοκαιράκι λίγο πιό ανάλαφρα, το παιχναδάκι με τα χαρακτηριστικά ηταν πολυ καλό και παίξαμε και ανάλαφρα αναλυθήκαμε
Έχεις δίκιο άγνωστε. Είναι λίγο βαριά για καλοκαίρι αυτά τα συναισθήματα, αλλά είναι και αυτά που με διακυνούν να γράφω. Μου άρεσε κι εμένα το παιχνιδάκι. άντε, ρίχτε κι εσείς καιμιά ιδέα. και αν θέλετε να αναρτήσετε κείμενο στείλτε μου το email σας να σας δώσω άδεια. Με χαρά!
τελικα το γραφεις οπως το διαβασα δεν εκανα λαθος -μην κλαις τον ερωτα που εχασες-για να γραψεις κατι τετοιο πρεπει καποιος να εχει πει -δεν σ`αγαπαω-και δεν νομιζω οτι εχει υποθει κατι τετοιο εκτος αν ξερεις κατι διαφορετικο που εμενα δεν παει το μυαλο μου και πανω στον ερωτα θελω να πω οτι οταν αγαπας δεν διεκδικεις μονο απο τον ανθρωπο που αγαπας ΑΓΑΠΗ ειναι να δινεις και να σεβεσαι καποιες αδυναμιες του οταν μαλιστα αυτες δεν ειναι πολλες παρα μονο μια.Και κατι τελευταιο με το υπεροχο κατα τα αλλα ποιημα σου σ`ολα αυτα που πηρες απο την υπεροχη μανουλα κατι εχω βοηθησει και γω και μπορω να το βροντοφωναξω ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΓΩ ΡΕ ΓΑΜΟΤΟ ΥΠΑΡΧΩ G.S
αγαπημένε μου άγνωστε,
δεν το έγραψα έτσι, σε καμία περίπτωση.
Το «δεν χάθηκε» από κάτω μάλλον δεν ήθελες να το διαβάσεις, αλλά ούτως ή άλλως είναι ένα ποίημα, και δεν χρειάζεται να το ψειρίζουμε. Είναι ένα δώρο για κάποιον που γιορτάζει, οπότε αναφέρεται αποκλειστικά σε αυτόν. Το αν υπάρχεις, ή αν είσαι κι εσύ κάπου, είναι ένα άλλο κεφάλαιο, εξίσου σημαντικό, που κάποια στιγμή θα ωριμάσει μέσα μου, και θα γράψω και για αυτό. Ακριβώς τον ίδιο χώρο καταλαμβάνεις μέσα μου. Αν εσύ θέλεις να νοιώθεις πως δεν υπάρχεις, τότε, τι να σου πω καλέ μου...εγώ σε βλέπω πολύ συχνά ακόμα στον ύπνο μου
Τι τυχη να εισαι "μανα" και το παιδι σου να μπορεσει να σε ταξιδεψει μεσα σε μαγικες κουβεντες!!!Τι τυχη!!!!!!!!!!!!!
Μικρη μου ποιητρια, θα σου ελεγα να μην μπαινεις σε διαδικασια να εξηγεις στον καθενα μας τι μπορει να εννοεις....Ο καθενας απο μας αναλογα με τις ευαισθησιες και τα βιωματα του λαμβανει τα δικα του μηνυματα...δεν χρειαζεται αλλος κοπος απο σενα....συνεχισε να μας ταξιδευεις και μεινε σ'αυτο.......
Αννιτάκι μου γλυκό έχεις δίκιο. Θα μείνω σε άυτά που γράφω, γιατί είναι η μόνη αλήθεια μέσα μου. Το μόνο πραγματικά δικό μου «ανεπειρέαστο» κομμάτι, και θα το διαφυλάξω με όποιο τρόπο μπορώ.
thanx so much for your advice.Χρειάζομαι πολύ τα σχόλια σας, σε αυτό το δύσκολο για μένα έργο της προσωπικής μου έκθεσης.
πάω διακοπές να ταξιδέψω λίγο και το σώμα μου. ελπίζω η επιστροφή μου να είναι καρποφόρα!!!
σε φιλώ γλυκά
Δημοσίευση σχολίου