Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Σκέψεις...

Και αν η άνθοιξη ήρθε σε αυτό το blog μια μικρή μόνο παρένθεση θα της βάλω.
Σε ένα φίλο/η βήμα θα δώσω κρυφές σκέψεις με κάποιον να μοιραστεί.
Και αν η ταυτότητα του/της θέλει να μείνει κρυφή ίσως στα λόγια αυτά κάποιοι ένα κομμάτι δικό σας να βρείτε. Και αν όχι τότε απλά συνεχίστε και αφήστε την άνθοιξη για τα καλά μέσα σας να μπει.

“Κρυμμένες σκέψεις για σένα…

Είναι αστείο θαρρείς μια στιγμή ικανή
τόσες άλλες μαζί της να πάρει.
σε ένα ψεύτικο ταξίδι
με ψευτιά να τις ντύσει
και στα μάτια σου χαμηλά να τις ρίξει.

Μα αυτές οι στιγμές είναι όσα κρατώ
και ότι έχω μέσα μου αληθινό.
Είναι όλες αυτές που από την μια με διχάζουν
και από την άλλη γυρισμούς μου φωνάζουν.

Στο σταυροδρόμι αυτό της ζωής
είναι ο πόνος πολύς
αβάσταχτος ίσως κάποιες φορές μοιάζει.
Μα στο ταξίδι αυτό δεν πρέπει να γίνει οδηγός
Στα ίδια λάθη μπροστά θα μας βγάλει.

Τις επιλογές σου όμως –ίσως και κακός-
τις φέρω βαριά μες την καρδιά
και με ευθύνη δικιά μου τις ντύνω.
Με πόνο γεμάτες με βαραίνουν πολύ
και το φορτίο τους αβάσταχτο για μένα.

Και αν τις απαντήσεις μέσα μου ακόμα ψάχνω να βρω
‘ένα cartoon’ το όνομα σου το κρατώ φυλαχτό
και όταν πίσω κοιτώ
ένα χαμόγελο για σένα πάντα κρατώ
και μια λέξη που κρυφή την κρατώ....

Τι και αν για σένα κρύβομαι στους διαδρόμους μην με δεις
κρυφή ελπίδα έχω να φανείς
Και αν όταν τυχαία σε συναντώ
με κερνάς βλέμμα ψυχρό, σαν μαχαίρι κοφτερό,
δεν σε αδικώ,

Κι αν όλα αλλάζουν στην ζωή μου
Κι αν μαζί σου τις σκέψεις μου θέλω να μοιραστώ
Αυτόν τον τρόπο βρήκα να στα πω
Την σιωπή μας για μια στιγμή να ξεγελάσω.

Και αν κωδικοποιημένα μιλώ
Μοναδικό παραλήπτη σε χρήζω
Και αν όλα μέσα μου είναι αντιφατικά
τόσο που ίσως ποτέ δεν καταλάβεις.
Με ένα τραγούδι θα τα ντύσω
Και απλά θα στο χαρίσω”

...

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

συνεχίζοντας το ταξίδι...



Πήγαινε σε αυτόν τον χώρο βαθιά μέσα σου
και δώσε την άδεια να φύγουν όλα εκείνα που μεταφέρεις
και που είναι άχρηστα πια…
Άφησε τα να φύγουν
-δήθεν να σου ξεφύγουν-
Ξεπροβόδισέ τα με αγάπη

Η συγκίνηση θ΄αρχίσει
όταν αρχίζεις να γνωρίζεις
και να μπορείς να βρείς
τον τρόπο που
όλα τα διάφορα μέρη σου
συνδυάζονται.

Με ποια παλεύεις?
Ποια κοιμούνται?
Ποια νοιώθεις επικίνδυνα και αγνοημένα?
Ποια αποδέχτηκες τόσο ολοκληρωτικά
που ήθελες να είναι το μοναδικό σου μέρος?

Έχε επίγνωση.
Τις εμπειρίες, τις ελπίδες
τις επιθυμίες, τα μυστικά βάσανα
τις ανησυχίες,
-τις ένθερμες ασάφειές σου…-
Κάνε χώρο να ξετυλιχτούν
...πολύ αργά

Άφησέ τα, γνώρισέ τα
Κλείσε τα μάτια και συγκεντρώσου
Ελευθερώσου
Αγωνίσου, ξεδιάλεξε και πρόσθεσε
Δέξου μόνο ότι σου ταιριάζει

Κάνε την συνέχεια του ταξιδιού σου
να αποτελεί μια υπέροχη έκπληξη
Συντονίσου, εστιάσου και
να είσαι έτοιμος



Υ.γ. περιοριζόμαστε μόνο όταν μας λείπει η επίγνωση

αφιερωμένο στον αδερφό μου, και σε όσους αγωνίζονται

Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

Άνθοιξη




Το μπόλιασμα έπιασε -προς τέρψη όλων-
Χαρά και λύπη φυτεμένα
γυμνά κλαδιά στην παγωνιά
δυο χειμώνες σίγουρα θα πέρασαν
-μα η αλμύρα τα ταΐζε κρυφά-

Μαζί με την ανατολή που ήρθε
λαχανιασμένη και αργοπορημένη
-με μια φτηνή δικαιολογία λουσμένη-
άνθισαν κι αυτά
αδέρφια δίδυμα
στην πρόωρη άνοιξη

Άνθισαν -όχι ματαίως-
μια άνοιξη χάθηκε μονάχα
δεν πειράζει
είναι τόσες άλλες για να ’ρθουν...